Aan alle voorbijgangers op het strand: nee, we starten geen nieuwe partij op. En aan alle technische diensten: bakken respect, want een stemhokje in elkaar steken blijkt nog moeilijker dan een kast van de Ikea. Met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht, wilden we twee generaties rond de tafel doen zitten - en niet veel later ook met hun achterwerk in de zee. De uitverkozenen zijn zusjes Kirsten (20) en Marit (22) Van Assche uit Veurne, kinesist en biomedicus in opleiding, en opa Gilbert Rommelaere (79) uit Koksijde, van vele Westkusters nog schooldirecteur geweest. Ze waren alvast in de stemming, voor zowel de fotoshoot als de verkiezingen.
TikTok tegenover Terzake
“Er mogen nog zoveel borden langs de weg staan, ze zeggen me niets. Ik volg de politiek vooral via de krant en de tv, zoals Terzake en De Zevende Dag”, begint Gilbert. “Bij zulke programma’s haak ik al na vijf minuten af”, lacht Kirsten. “Het jongerenprogramma ‘Eerste keus’ heb ik daarentegen aandachtig gevolgd en via TikTok kom ik ook wat wijzer. De laatste tijd verschijnen er wel iets té veel politici op mijn sociale media”, zucht ze. “Ik zie ook zaken passeren op Instagram of hoor dingen op de radio, maar actief opzoeken doe ik niet. Onder vrienden praten we er wel eens over”, vertelt Marit. “Ik ‘politiek’ ook al eens met mijn beste vrienden, maar met mijn vrouw? Nog geen woord. Ze heeft er een hekel aan en zapt meteen weg. Het is ook de eerste keer dat ik er met mijn kleindochters over babbel. Ik vind dat ze hun eigen keuze moeten maken.”
Zij stemmen alvast op stemmen
“Er is zo hard gevochten geweest voor de stemplicht, maar ik moet toegeven: ik heb ook even getwijfeld”, deelt Gilbert. “Ik ga namelijk niet akkoord met de samenstelling van de lijsten, meer bepaald de tegenstrijdige partijen die plots samensmelten. Het is een pure machtsstrijd. Ik stem dus vooral om vrienden te steunen, waarvan ik denk dat zij iets kunnen betekenen voor de gemeente. Vroeger ging ik zelfs langs in de verschillende partijlokalen en zat ik tot ’s nachts gekluisterd aan de tv, maar mijn bewondering is met de jaren verminderd”, zegt hij. “Mijn eerste verkiezingen waren afgelopen 9 juni, dus pal in de examens. Deze keer zal ik er dan ook wat bewuster mee kunnen omgaan. Op wie of welke lijst ik zal stemmen, weet ik wel nog niet”, geeft Kirsten toe. “Tijdens mijn eerste verkiezing was ik op Erasmus in Montpellier”, vult Marit aan. “Ik heb Kirsten toen een volmacht gegeven.”
Hagen scheren en tram inlassen
“De veiligheid kan beter in Koksijde”, beweert Gilbert. “Ik kan je zo meenemen naar enkele kruispunten die onveilig zijn, puur omdat de hagen te hoog staan. Zo moet ik telkens ook uitzwenken voor duindoorns, wanneer ik van het KEI naar huis fiets op de Koninklijke Baan. Netheid vind ik ook belangrijk, maar de laatste jaren mag Koksijde zeker gezien worden. Aan meeuwen die vuilniszakken openpikken kan je natuurlijk niet veel doen, maar het vuurwerk in de zomer? Dat mag voor mij afgeschaft worden. Geen enkele Koksijdenaar gaat daar naartoe, dus men zou beter investeren in evenementen voor iedereen”, oppert hij. “Dat ’s avonds plots de straatlichten uitgaan vind ik ook gevaarlijk, en zelfs wat beangstigend”, vindt Kirsten. “Ik kan mij ook opjagen in de huidige mobiliteit”, reageert Marit. “Ik rijd vaak naar De Panne en Koksijde en zit áltijd vast in het verkeer. Een tram naar de kust zou ik héél handig vinden!”
Jeugd trekt weg
“En als de vastgoedmarkt zo doorgaat, ga ik mij tegen mijn veertigste nog steeds geen huis kunnen veroorloven. Wegens mijn job zal ik waarschijnlijk naar het binnenland verhuizen, maar ergens vrees ik ook voor de zeespiegel. Ik ben al minder aan het doemdenken dan vroeger, maar het blijft in mijn hoofd spoken”, bekent Marit. “Hoeveel jonge gezinnen zijn er inderdaad al niet weggetrokken? Alleen al aan het aantal leerlingen in onze scholen merk je het. Nochtans vind ik Koksijde op vlak van vrijetijdsbesteding een voorbeeld”, meent Gilbert. “Veurne iets minder”, zeggen de zusjes in koor. “Wij trekken in het weekend eerder naar de kust en ook in de KSA merk ik soms weinig steun of aanwezigheid van politici”, kaart Kirsten nog aan.
Dana Winner for president
“Er heeft mij maar één iets tegenhouden om zelf in de politiek te stappen, en dat is die vijandigheid. Of je nu rood, blauw of groen bent, ik zie in iedereen een mens. Ikzelf zou de burgers een gemeente geven waar het goed is om te blijven, waar ze kunnen samenwonen, rond de bomen die er staan”, antwoordt Gilbert, met zijn lievelingsliedje van Dana Winner. “In tegenstelling tot opa spreek ik niet graag voor een publiek, maar ik zou alvast ijveren voor een meer genderbewuste geneeskunde. Veel medicatie, doseringen en behandelingen zijn namelijk gebaseerd op mannen. Ook is er vandaag nog te weinig onderzoek naar vrouwspecifieke gezondheidsproblemen, zoals endometriose. We zouden veel meer levens redden”, betoogt Marit. “Zo jezelf verkopen is ook niets voor mij, maar ik zou de regels voor kinesisten minder streng maken, en bijgevolg de behandelingen goedkoper. Op wereldniveau heb ik het vooral moeilijk met de anti-abortuswet. Enkel wij, de vrouwen, zouden daarover mogen beslissen”, speecht Kirsten. “Ik zou het dan ook niet slecht vinden mocht er in Amerika eens een vrouwelijke president verkozen worden.”
