We serveren je de stijlvolle Daan Ferket (18) uit Wulpen. Mode is zijn interesse, marketing zijn alternatieve carrière en hospitality zijn roeping. Hij is dan ook jobstudent in Bistronomie Eglantier in Koksijde en bezig aan zijn eerste jaar Engelstalige Hotel Management in Brugge. Zou deze gen-Z’er na zijn studies vaak veranderen van werkspijs? En wat als hij later te veel taken op zijn bord krijgt? Eén ding is zeker: wij zijn de eerste gasten wanneer hij zijn hotel in Scandinavië opent!
(Gast)vrijheid
“Ik droom ervan om ooit een boetiekhotel uit te baten in Finland, Noorwegen of Denemarken. Ik bewonder hun gezonde, stijlvolle en vooral evenwichtige levensstijl. Ik ga er een solotrip doen in september en hoop er mijn tweede en derde jaar te studeren”, duimt Daan. “Vroeger stond ik heel graag in de keuken, maar in de zaal ben ik nu meer op mijn plaats. Die hospitality zit in mij, meegekregen van mijn mama, Sofie Marrannes. Een B&B uitbaten is haar wilde droom en misschien kunnen we die ooit wel samen in vervulling brengen. Maar waar ik ook terecht kom, de sfeer op het werk en de band met de collega’s zijn voor mij het allerbelangrijkst. In Eglantier zijn het zelfs vrienden geworden. Als de klik er niet is, verander ik meteen van job.”
Grenzen stellen
“Op tien minuten met de fiets sta ik op mijn werk, en dat vind ik wel zalig. Ik zou geen uur onderweg willen zijn, maar jobhoppen? Dat zie ik me wel doen. Toch zeker in het begin, zo om de anderhalf tot twee jaar. Ik zie het als ervaring die je kan opdoen, dus ik zou daar geen moeite mee hebben. Een burn-out hoop - en denk ik - nooit mee te maken. Ik ga mezelf niet kapot werken of dag in dag uit iets tegen mijn zin doen. De uren van de horeca ontzie ik niet, maar de volgende dag moet je me niet om 6 uur terug verwachten”, grapt deze niet-ochtendmens. “Ik durf spreken, ‘nee’ zeggen en mijn grenzen stellen. En neem ik mijn werk toch mee naar huis, dan drink ik een goed glas wijn!”
Mijn mails sluit ik af met:
“Mic drop of If you have questions, ask Google.”
