Voor onze st(r)eekproef over eenpersoonshuishoudens, vielen we ook met de deur in huis bij Simon Stroobant (34). Deze harde werker - en parttime Casanova - kocht in 2018 een te renoveren huis in Koksijde. Na veel bloed, zweet en tranen later, kon hij er vier jaar geleden intrekken.
Een doodlopende straat
“Ik viel meteen voor de ligging van het huis. Het is hier zo rustig wonen, maar dat komt misschien doordat letterlijk al mijn buren gepensioneerden zijn”, grapt Simon. “Tijdens de coronacrisis heb ik goed kunnen doorwerken, dus het werd maar een totaalrenovatie van 8 maand. Ik heb alles zelf afgebroken en het voorbereidende werk gedaan, maar de technische zaken heb ik aan de professionals overgelaten. De plinten en de vloer heb ik wel zelf gelegd”, toont hij trots. “De gevel in het wit kalleien en het terras en de oprit aanleggen staan ook nog op de planning, maar dat is voorlopig toekomstmuziek.”
Mama’s-kindje
“Sparen gaat niet meer zo gemakkelijk. Mijn kadastraal inkomen is al €1.500 en dat vind ik wel een pittig bedrag om alleen te leggen. Maar een pintje - of twee - en een restaurantbezoek zal ik er niet voor laten, want daar geniet ik te veel van. Op reis gaan doe ik wel amper en mijn mama sponsort een beetje in mijn kledij en marathons”, bloost deze Oedipus. “Ik heb ook altijd bijgeklust, zoals nu één avond per week in de McDonald's, hun efficiëntie intrigeerde mij al langer. Ik hou ook een Excel-bestand bij van al mijn kosten, om het overzicht te bewaren en beter te kunnen plannen. Alleen wonen is duur, maar het is super geestieg.”
De zee vanuit de slaapkamer
“Het is niet mijn eerste eigendom. Enkele jaren geleden kocht ik een appartement, dat ik een tijdje verhuurd heb. Na wat opknapwerk heb ik het verkocht en met die inkomsten, mijn fulltime job en hier en daar bij te klussen kon ik deze woning kopen. Ik raad het trouwens iedereen aan om zo snel mogelijk iets te kopen, want hoe langer je wacht, hoe duurder alles wordt. Zo is er jaarlijks een stijging van 3%”, geeft hij alle jonge Westkusters een wake-up call. “Dit huis was een goeie investering, want als de wind goed zit, hoor je de zee vanuit mijn slaapkamer. Je moet dat eens vertellen op café”, gniffelt hij nog.
Droomvilla met zijn droompartner
“Het enige wat ik anders zou doen, is alles in één keer verbouwen in plaats van in fases. Want eenmaal de belangrijkste ruimtes zo goed als af zijn, doe je niet meer verder met de andere verbouwingen, zoals de zolder die al enkele jaren leegstaat. Ook blijf ik op zoek naar mijn droomvilla uit de jaren 60, waar mijn Maralunga zetel van Cassina helemaal tot zijn recht zou komen. En hopelijk zal dit dan met een vrouw aan mijn zij zijn. Iedereen zegt trouwens dat ze meteen zien dat er hier een man alleen woont. Die plantjes helpen dus niet”, lacht hij. “Ik probeer het nochtans wel gezellig te maken met een tapijtje en wat kleurrijke kunst aan de muren.”
